dinsdag 6 juni 2017

Het zinloze jankconcert in Manchester



Niet alleen werd het prachtige lied ‘Over the Rainbow’ muzikaal verkracht door Ariana Grande tijdens het benefietconcert voor de slachtoffers van de aanslag in Manchester, maar de ironie wilde dat de volgende aanslag in Londen alweer een feit was. De herdenking in Manchester werd overschaduwd door de nieuwe doden als gevolg van een daad van islamitische extremisme die naar alle waarschijnlijkheid niet de laatste zal zijn. Hoeveel concerten zullen er nog plaatsvinden, voordat men de realiteit onder ogen wil zien van een groeiend aantal homegrown-terrorists in het Westen?

En wie is Ariana Grande eigenlijk? Een meisje dat niets van politiek begrijpt en internationale verhoudingen, waarschijnlijk net als de meeste Amerikanen weinig kennis van de geschiedenis heeft of van topografie, dat denkt dat ze met een persoonlijke interpretatie van een klassiek nummer emoties moet opkloppen die net zo snel weer vergeten zullen zijn als de laatste aflevering van Hart van Nederland. SBS-6 sentiment zonder enige bodem van rationaliteit. Wat mensen vooral willen horen die dergelijke concerten bezoeken is dat ‘het allemaal goed komt’, want ze weten niet hoe ze moeten omgaan met een wereld waarin het niet vanzelf goed komt. Ze hebben nooit iets meegemaakt in hun leven van maatschappelijk belang, omdat de meeste rechten en vrijheden in het westen al zijn bevochten door voorgaande generaties en niet door de social-mediaverslaafden; die in zichzelf gekeerde eenlingen die als belangrijkste levensuitdaging hebben dat ze moeten bijblijven met de nieuwste modes en rages van het internet. 

Het heeft niets met de islam te maken

Een reaguurder op Geenstijl gaf een sterk argument tegen het veel gehoorde gedrein dat de aanslagen niets met de islam te maken hebben. Het zouden namelijk vooral dieven en junkies zijn die zich laten verleiden tot het extremistische gedachtegoed. En dat is in de meeste gevallen ook zo, maar dat verklaart nog niet, aldus deze reaguurder, waarom niet-islamitische junks en dieven nooit overgaan tot zelfmoordaanslagen. Waarom die zich überhaupt niet laten bekeren tot een destructief en militant geloof, zeker niet vóór de immigratiegolven vanaf de jaren zestig. Natuurlijk is er een religieusinhoudelijke component aanwezig die specifiek kenmerkend is voor een deel van de islam. De islam is een boom met vele takken en enkele ervan zijn openlijke gewelddadig en aangezien er in de islam geen hiërarchie of centraal gezag bestaat zoals in bijvoorbeeld de katholieke kerk, kan geen enkele moslim ter wereld aantonen wat ‘de ware islam’ is en hoe de ware moslim zich behoort te gedragen. Terrorisme is slechts één interpretatie van de islam. Wat zowel islamcritici als islamapologeten vaak niet zien is dat de jihadistische islam in veel opzichten een moderne beweging is, die anders dan zij zelf beweert juist niet authentiek is. Vooral het aspect van antisemitisme is in belangrijke mate ontleent aan het westerse antisemitisme van rond 1900 oplopend tot de periode ‘40-‘45, toen de uiterste consequenties van dat gedachtegoed zich in Europa openbaarde in de concentratiekampen.

De Holocaust heeft niet in het Midden Oosten plaatsgevonden en daarom hebben radicale moslimpredikers een stuk minder moeite met het soort jodenhaat waar wij ons in Europa meestal diep voor schamen. Het vervalste document ‘The Protocols of the Elders of Zion’ wordt in veel moslimlanden nog steeds als historisch betrouwbaar gezien (evenals door samenzweringsdenkers in het Westen) en daarom is de politieke islam, die de voedingsbodem is voor het moslimextremisme vanaf de Moslimbroederschap van Hassan Al Banna en Seyyed Qutb, een vreemde mengeling van orthodox geloof en modern complotdenken. Het heeft aspecten van Sociaal-Darwinisme in zich, omdat het de joden niet ziet als theologische tegenstanders, maar als een ras dat eigenlijk geen bestaansrecht heeft op aarde. De aanslagen in het Westen, die we nog wel vaker zullen gaan meemaken de komende decennia, zijn te danken aan het idee dat westerse regeringsleiders allemaal marionetten zijn van een geheime joodse wereldregering via controle van het bankwezen en het media-apparaat.


Jodenhaat en samenzweringsdenken

Er heeft rond 1900 een vreemde switch plaatsgevonden van de middeleeuwse Jodenhaat, die in het christelijke Europa erger was dan in de wereld van de islam, naar een vorm van samenzweringsdenken die ontstond in de katholieke kerk die eigenlijk gericht was tegen de Vrijmetselarij. Prominente vrijmetselaars als Voltaire waren antiklerikaal, wat tot gevolg had dat de kerk er baat bij had de reputatie van de vrijmetselarij te besmeuren als een gevaarlijk geheim genootschap met duistere bedoelingen. Er zijn veel leugens over deze beweging verteld (en later ook vaak weer herroepen) die nog lang zijn blijven voortleven, veel mensen het idee gevend dat er achter de schermen ‘machten en krachten’ aan het werk zijn waarvoor de normale regeringen van onafhankelijke natiestaten enkel als façade dienst doen. Dit samenzweren van vrijmetselaars om te komen tot een geheime wereldregering was vooral gebaseerd op een vervalste brief toegeschreven aan de prominente Amerikaanse vrijmetselaar Albert Pike, die zou hebben geprobeerd zonder medeweten van vrijmetselaars van lagere graden een geheime wereldloge op te richten samen met Guiseppe Mazzini. We weten dat deze brief vervalst is, omdat daarin termen worden gebruikt (zionisme, nazisme) die in die tijd nog niet bestonden, maar er is kennelijk een sterke behoefte bij veel mensen aan het idee dat er een wereldwijde samenzwering bestaat tegen eenvoudige, eerlijke en hardwerkende mensen. Dat macht in welke vorm dan ook en bij wie dan ook de natuurlijke neiging heeft te corrumperen is voor veel mensen te simpel, dus zoeken ze er graag meer achter.  

Het idee van een wereldwijde samenzwering door vrijmetselaars is op zeker moment vervangen door een wereldcomplot van het joodse volk door diverse gezaghebbende Europese en Amerikaanse politici en leiders van grote bedrijven, die daarin een grotere bedreiging zagen voor het christelijke westen, dat al een lange geschiedenis had op dit gebied. Om te beginnen was de bloeitijd van de vrijmetselarij voorbij en na 1900 waren er tal van joodse denkers die een grote rol speelden op het wereldtoneel in de richting van meer secularisme tegenover religieuze invloeden in de samenleving. Het idee van een soort wereldregering (Verenigde Naties) die een einde zou maken aan alle godsdienstoorlogen en nationalistische oorlogen had onder joden relatief veel aanhang. Zij waren als stateloos volk (tweederangsburgers in elk land waar ze woonachtig waren vóór de stichting van de staat Israël) uiteraard voorstanders van zaken als universele mensenrechten. Hoe minder nationalisme en hoe minder geloofsfanatisme, hoe beter hun overlevingskansen. Ook het internationale communisme had veel prominente joodse leiders, wat dit aspect van het overstijgen van nationalistische en religieuze belangen nog eens onderstreept. In de jaren dertig probeerde Adolf Hitler om het joodse ras geheel uit te roeien en zo de wereld te verlossen van het kwaad (= secularisme) in dienst van nationalisme, occultisme en raszuiverheid. Hij stond volstrekt niet alleen in zijn ideeën, maar heeft ze meer dan anderen voor hem in de praktijk gebracht. De westerse mens is door de Tweede Wereldoorlog geschrokken van zichzelf en weet zoveel jaar na de oorlog nog steeds niet hoeveel excuses hij moet maken voor deze gitzwarte bladzijden in de geschiedenis. Tegelijkertijd zien we onder moslimimmigranten in Europa (en hun hier geboren kinderen) steeds meer ideeën opduiken die opvallend veel gelijkenis vertonen met die van het Europa van de jaren dertig. Dat komt omdat de bronnen hetzelfde zijn (Protocols) en het achterliggende idee dat internationalisme/ globalisme gevaarlijk is voor de (religieuze) groepsidentiteit eveneens.

De politieke islam

Het is echter opvallend dat juist de militante islamisten van de politieke islam een soort globalisme propageren onder moslims (zij erkennen geen islamitische regeringen of traditionele islamgeleerden) en iedereen wereldwijd oproepen zich te bekeren tot één soort islam, waarin de theorie van de geheime joodse wereldregering de spil is. De vijanden van een wereldwijde islamitische heerschappij zijn in de eerste plaats de joden, die via gebruikmaking van naïeve westerse leiders en geheime occulte organisaties, alle macht in handen willen krijgen om de hele mensheid in het verderf te storten. De Jodenhaat in de islam heeft dus geen wortels in de Palestina-kwestie, maar die wordt wel keer op keer aangevoerd om te ‘verklaren’ waarom sommige moslims toch zo boos zijn op het westen (en onze burgers met enige regelmaat afslachten). Het is een geweldige bliksemafleider, ook voor het Haagse raadslid Khoulani die het net als de meeste moslims veel liever over de Palestinakwestie heeft dan over de miljoenen moslims die elkaar afmaken wereldwijd. Israël is niet meer dan een symbool dat duidelijk de minderwaardigheid van de islam als cultuurmodel laat zien ten opzichte van het seculiere westen, omdat Israel (als land met een streng gelovige invloedrijke minderheid) een zeer goede relatie heeft met de moderniteit en het seculiere karakter van de wereld van vandaag. In islamitische landen wordt nog altijd op grote schaal geloof gehecht aan de ‘islamitische oplossing’, dat magische denken dat het ware geloof zal overwinnen door vroomheid en het strikt naleven van religieuze wetten en regels. Israel behandelt de Palestijnen niet altijd zoals het zou moeten, maar de joden zijn nu eenmaal een getraumatiseerd volk dat niet nogmaals overheerst wil worden door anderen. (Pas recentelijk is het Hamas-charter aangepast en is de vernietiging van de staat Israël geschrapt.)

De essentie van het terrorisme en het islamisme is een diep wantrouwen tegen het westen en haar seculiere waarden, tegen universele mensenrechten ('joodse uitvinding'), tegen natiestaten (i.p.v. Kalifaat), tegen de gelijkheid van man en vrouw, tegen de wetenschap wanneer die de islam tegenspreekt en tegen de nuchtere constatering dat samenlevingen heel goed kunnen functioneren en zelfs floreren zonder een gelovige meerderheid. In veel islamitische landen staan het onderwijs en emancipatieniveau van burgers op een bijzonder laag peil en leeft er een middeleeuwse gerichtheid op verlossing in het hiernamaals. Het leven op aarde is ondergeschikt aan het leven in het Paradijs en daarom geven ze het leven hier ook zo makkelijk op in de vorm van zelfmoordaanslagen (Shiitische praktijk die is overgenomen door IS die hen juist als aardsvijanden ziet). Ook het leven op aarde is erg gedetermineerd doordat alles wordt verklaard uit Allah’s wil (wat er ook is voorgevallen), iets dat niet direct aanzet tot kritische reflectie op het eigen handelen of het handelen van de groep waar men deel van uitmaakt. Islamitisch fundamentalisme en terrorisme zijn historisch gezien een mislukte modernisering en daar is het westen zelf ook schuldig aan, omdat we een paar honderd jaar lang op het westen georiënteerde elites in het Midden Oosten hebben gesteund die vaak hun eigen bevolking onderdrukten. Er is nooit kwaliteitsonderwijs opgezet voor de gewone mensen in islamitische landen, die daarom niet verder kwamen dan lagere Koranschool, wat niet echt een basis is voor het goed om kunnen gaan met een democratische rechtsstaat naar westers model, zoals wij Europeanen en Amerikanen hadden gehoopt na de koloniale tijd. Door het ontbreken van democratische instituties en goed opgeleide geëmancipeerde burgers was er geen andere uitkomst mogelijk dan een opeenvolging van dictaturen in de meeste moslimlanden. Het islamisme begon te groeien te midden van die mislukkende moderniseringspogingen (o.a. socialisme), maar het groeide pas uit tot echt terrorisme door middel van moderne communicatiemiddelen en wapens uit het Westen en de Sovjet-Unie (die moslimlanden tegen elkaar uitspeelden in de Koude Oorlog). 


Ontwaken uit het westerse sprookje

De emotionele stumpers in onze eigen cultuur die nog steeds niet begrijpen waar toch al die aanslagen vandaan komen in Londen en Parijs, met iedere keer weer allochtone daders die in Europa geboren zijn, zouden eens een geschiedenisboek moeten lezen en daarin op zoek gaan naar de rol van het antisemitisme onder Europeanen op de grens van de 19e en 20e eeuw, het antisemitisme onder de pan-arabisten, onder de leden van de Islamitische Broederschap en dit koppelen aan het hedendaagse antisemitisme van extreem linkse en extreem rechtse groeperingen en samenzweringsdenkers (vaak protestants-christelijk) in de V.S. Dan krijg je een aardig idee van waar al die waanzin en het destructieve gedrag vandaan komen die de wereld op dit moment in een spiraal naar beneden hebben gebracht. Kruisvaarders of jihadisten zijn niet wat we nodig hebben voor de normalisering en stabilisering van de wereld en ook geen antiglobalisten of nog meer multiculturalisten. Er valt nog menige overwinning te behalen door de wetenschap op religieus, raciaal en multicultureel bijgeloof of de ontelbare andere sprookjes die mensen van de werkelijkheid afhouden. Nog miljoenen lijden onder het idee dat de mensheid wordt bedreigd door vijanden van het geloof, vijanden van het eigen volk, vijanden van de gewone man, vijanden van de ongerepte natuur, vijanden van de liefde, de kunst, de verdraagzaamheid en alles wat maar ongespecificeerd is en zonder wortels in de geschiedenis of de wetenschap. De waarheid is dat de mensheid nog steeds vooruit gaat, maar het gaat niet op een gelijkmatige manier en de verschillen in welvaart, kennis en burgeremancipatie tussen de landen en werelddelen zijn nog onacceptabel groot. We moeten in het westen als een stel verwende kinderen uit een sprookje ontwaken dat we de hele wereld ‘lief’ kunnen maken als we maar genoeg geld doneren, muziekfestivals bezoeken of xtc-pillen slikken voor de verbroedering der mensheid. Alle steunbetuigingen als kaarten, bloemen, beertjes, ballonnen die mensen neerleggen op plaatsen van recente aanslagen kunnen niet ongedaan maken dat we aan de rand staan van nog een veel grotere cultuurbotsing dan we tot nu toe hebben gezien.

Jongeren die in het westen opgroeien en op westerse scholen onderwijs hebben gehad kunnen het westen haten en zichzelf en een hele groep omstanders de dood in jagen vanuit het idee dat daarmee een hoger doel gediend wordt. Er is blijkbaar iets niet goed gegaan bij de opvoeding, maatschappijleer, buurtwerk, godsdienstonderwijs of de Raad voor de Kinderbescherming. Maar meer nog dan een paar instanties of personen aan te wijzen zou ik willen stellen dat het westen als geheel wakker moet worden uit haar cocon en gaan inzien dat je niet kunt zaaien zonder een goede voedingsbodem. De wereld is niet in evenwicht en wij trekken de aandacht met onze militaire, economische, wetenschappelijke, humanitaire en seculiere dominantie. Je kunt geen democratisch en rechtsstatelijk gedrag verwachten van jonge mensen die op westerse scholen geen feiten te horen krijgen over hun geloof, omdat ‘respect voor religie’ de waarheid in de weg staat en docenten (niet gesteund door schoolleiding of ministerie van onderwijs) de hete hangijzers maar liever uit de weg gaan. Of als we de bron van het Salafisme (Saoedi Arabië) weer eens voor 110 miljard dollar aan wapens voorzien, omdat ze onze bondgenoot zijn, ondanks het feit dat het brein achter de aanslag van 11 september (Twin Towers) een Saoedische prins was. En Soedi Arabië zitting heeft in een commissie voor mensenrechten, terwijl het handen afhakken en ophanging in het openbaar daar nog de normaalste zaak van de wereld zijn en vrouwen daar nog steeds geen auto mogen rijden of zich vrij bewegen zonder mannelijke escorte. Ja, dan blijft het lastig om je als Westers land te verweren tegen religieus geïnspireerd geweld, als de dollars uiteindelijk zwaarder wegen dan de burgerslachtoffers van aanslagen die schijnbaar uit het niets komen.

Sven Snijer